คำนี้น่ารู้ - ว และ พ กับ b v w p

ในภาษาไทยมีกฎว่า คำบางคำสามารถ แปลง ว เป็น พ นั้นใช้ได้กับคำที่มีที่มาจากภาษาบาลี-สันสกฤตเท่านั้น

เสียงของ ว และ พ ในภาษาไทย ต่างจากเสียง ว และ พ ในบาลีสันสกฤตอย่างสิ้นเชิง

เสียงเดิมของบาลี-สันสกฤต ว = v และ พ = b

ส่วนเสียงในภาษาไทย ว = w และ พ = p

วรวรรณ = พรพรรณ มาจาก วรวรฺณ varavarna > barabarna ไทยออกเสียง worawan / pornpan

วัชระ = พัชระ มาจาก วชฺร vajra > bajra ไทยออกเสียง watchara / patchara

วิชัย = พิชัย มาจาก วิชย vijaya > bijaya ไทยออกเสียง wichai / pichai

ไวโรจน์ = ไพโรจน์ มาจาก ไวโรจน vairojana > bairojana ไทยออกเสียง wairot / pairot

ดังนั้น คนไทยจึงออกเสียงคำที่มีที่มาจากบาลี-สันสกฤตเป็นเสียงในภาษาไทย วิธีนี้เรียกว่า รับมาแต่รูปศัพท์ มิได้รับเสียงมาด้วย

ขออนุญาตยกตัวอย่างให้เห็นชัดขึ้น เรื่องรูป (literal form)กับเรื่องเสียง (phonetic form)

มะเดหวี เป็นคำภาษาชวา ที่ได้รับอิทธิพลจากภาษาบาลี-สันสกฤต ศัพท์เดิมคือ มหาเทวี mahadevi ไทยรับมาทางวรรณคดีเรื่องอิเหนา

คำว่า เดหวี = เทวี = devi

นี่คือ ชวารับเสียง ไทยรับรูป

ความจริงรูปกับเสียงน่าจะไปด้วยกัน หากรูปและเสียงไม่ไปด้วยกันอย่างเช่นภาษาไทย เราก็ควรมีความเข้าใจอยู่บ้าง เพื่อจะได้ไม่เห็นเป็นเรื่องแปลก

หากดูภาษาสเปน จากชื่อทีมฟุตบอลที่แฟนบอลชาวไทยตามเชียร์กันอยู่ จะเปรียบเทียบให้เห็นได้ง่ายขึ้น

Sevilla = เซบีญา

Valencia = บาเลนเซีย

Villarreal = บียารีล

นี่ก็ v ออกเสียงเป็น b

ตามไปดูตัวอักษรเทวนาครี (devanagri = อักษรที่ใช้ในอินเดีย และใช้เขียนคำในภาษาตระกูลอินโด-อารยันทั้งหมด)

व = v = ว

ब = b = พ

ตัว ว व เมื่อเติมไส้ เข้าไปใน ว ก็จะกลายเป็น พ ब ทันที

เวลาเขียนจะไม่ยุ่งยาก เมื่อจะแปลง ว > พ หรือ พ > ว ก็เพียงแต่ใส่ไส้เข้า หรือชักไส้ออกนั่นแล.